آخرین روز از اولین ماهِ پاییز به بازدید از کارخانهای دعوت شدیم که حدود یک سال پیش اسم آن را شنیدیم و از آن پس هر چند مدت یکبار خبری از آن به گوشمان میرسید، اخباری مبنی بر تولید کارتخوان در منطقه آزاد اروند.
اما واژه «تولید» آن هم محصول کارتخوان و آن هم با همکاری یک شرکت تایوانی مقداری بحثبرانگیز بود و هربار نظرات متفاوتی در این خصوص برای رسانه ما ارسال میشد.
تصمیم مدیران این کارخانه برای بازدید خبرنگاران از خط تولید یا مونتاژ دستگاه کارتخوان تصمیمی حرفهای بود که میتوان گفت بسیاری از ابهامات ما و مخاطبانمان در مورد کارخانه تولید دستگاه کارتخوان را شفاف کرد و کنجکاویهای ما با سرک کشیدن به تمام بخشهای این کارخانه و پرسش از مدیران آن تا حد زیادی ارضا شد.
با ورود به شهر آبادان و گذر از پل قدیمی خرمشهر به منطقه آزاد اروند رسیدیم، طی کردن همین فاصله از فرودگاه آبادان تا رسیدن به محل کارخانه کافی بود تا شنیدههایم در مورد این دو شهر را از نزدیک ببینم و غمگین به شم برای آبادانی که دیگر «آباد» نیست و خرمشهری که چندان «خرم» نیست!
داخل کارخانه فضایی روشن، پرنور و سقفی بلند دارد که با رنگهای سفید و نارنجی فناپی تزئین شده و پرسنل با روپوشهایی تمیز به رنگ آبی مشغول به کار هستند.
به گفته علوی، مدیر کارخانه تولید کارتخوان فناپ پرداخت هماکنون ۶۰ نفر از افراد بومی منطقه در این کارخانه مشغول به کار هستند و روزانه ۸۰۰ دستگاه در این کارخانه تولید میشود که درواقع ظرفیت تولید سالانه آن ۲۰۰ هزار دستگاه است.
فرآیند تولید کارخانه از سه بخش پیش تولید، تولید و در نهایت تست و بسته بندی تشکیل شده است. در مرحله پیش تولید دستگاهها به صورت قطعات هستند و بعد از اینکه قطعات در این مرحله آماده شد وارد خط تولید میشود.
علوی در جریان بازدید خبرنگاران از کارخانه فناپپرداخت گفت: «یکی از مهمترین نکاتی که در دستگاههای ما وجود دارد رعایت استانداردهای pci و emv است. دستگاههای تولید شده دراین خط تولید همگی غیرقابل نفوذ هستند و چنانچه نفوذی در دستگاه اتفاق بیفتد دستگاه آلارم میدهد و از فرآیند انجام تراکنش خارج میشود.»
بعد از اینکه قطعات سرهم شد، دستگاهها برای مرحله تست آماده میشوند. در خط تولید تمام استانداردهای روز دنیا از مراقبتهای خط تولید تا مراقبتهای الکترونیکی به طور کامل لحاظ شده و منطبق با استانداردهای روز دنیا است. پس از آنکه فیزیک دستگاهها کامل شد دستگاهها برای نصب برنامه یا Programing به مرحله بعدی وارد میشوند و بعد از آن به مرحله تست وارد میشوند.
در مرحله پایای نیز تمام ماژولهای دستگاه توسط اپراتور تست میشود و هر مرحله از تست که با موفقیت به اتمام برسد رنگ آن ماژول در صفحه مانیتور سبز و اگر تست موفق نباشد رنگ آن قرمز میشود. دستگاههایی که این مرحله را با موفقیت پشت سر گذارند به مرحله تست اتوماتیک وارد میشوند و اگر دستگاهی معیوب باشد وارد سبدهای قرمز رنگی شده و از آنجا به واحد تعمیرات فرستاده میشود. اگر مشکل دستگاهها حل شود مجدد به خط تولید بازمیگردد و اگر مشکل حل نشود از خط تولید خارج میشود.
در انتهای سالن خط تولید آزمایشگاهی وجود دارد که تمامی دستگاهها بعد از تست دستی که توسط اپراتور انجام میشد وارد مرحله انجام تست بار و تست اتوماتیک میشدند و مجدداً تمام ماژولهای دستگاه به مدت دو ساعت به صورت خودکار مورد تست قرار میگرفت. یکی از ویژگیهای تست تحت بار این است که دستگاهها را در شرایط میدانی تست میکنند و این همان شرایطی است که شما نزد پذیرندگان میبینید. در واقع این دستگاه شرایط نزد پذیرنده را شبیه سازی میکند. بعد از اتمام تست دستگاهها گزارشهای آن در صفحه مانیتور قابل مشاهده بود و دستگاههایی که تست را با موفقیت پشت سر گذاشته بودند به رنگ سبز درمیآمدند. رنگ بنفش نشان از این داشت که دستگاهها همچنان تحت آزمایش هستند و رنگ قرمز نیز نشان میداد که تست دستگاهها موفقیتآمیز نبوده است.
کارتخوانهای سربلند از گذراندن موفقیتآمیز تست به مراحل بسته بندی و ارسال برای مشتری میرسیدند و از آنجا نیز به صورت مستقیم برای نمایندگیهای شرکتهای PSP در سراسر کشور ارسال میشوند تا هزینههای حمل و نقل و انبارداری و توزیع محصول در سراسر کشور کاهش پیدا کند.
علوی گفت: از ۶۰ نفر پرسنل کارخانه فناپپرداخت، در حال حاضر ۵۰ نفر از آنها در خط تولید مشغول به کار هستند و چند تیم هم از جمله تیم تعمیرات، تیم تحقیق و توسعه و تیم انبارداری نیز در کنار خط تولید وظایف خاص خود را انجام میدهند.
وی افزود: با توجه به ظرفیت موجود که سالانه ۲۰۰ هزار دستگاه است هماکنون ۵۰ نفر درگیر تولید هستند که در صورت افزایش ظرفیت تولید این تعداد به ۱۰۰ نفر خواهد رسید.
با اتمام بازدید از کارخانه و مراحل مونتاژ کارتخوانها شاهین جوانمردی، معاون تولید سخت افزار شرکت فناپ پرداخت در نشستی به پرسشهای خبرنگاران پاسخ داد که در ادامه میخوانید.
عدهای می گویند شما در اینجا فقط مونتاژ میکنید و حتی یک پیچ هم تولید نمیکنید؟ نظرتان در این خصوص چیست؟
به نظرم باید مسیر را در کشور مشخص کنیم که میخواهیم به کدام سمت برویم. آیا دانش فنی کارخانه بانکی در کشور موجود است؟ آیا استانداردهای مورد نیاز پرداخت را روی محصولاتمان داریم؟ به جرأت میتوان گفت مواردی که در بالا ذکر کردم هیچ کدام در کشور موجود نبوده است. من از سال ۱۳۸۲ درگیر پروژههای تولید ابزار و سخت افزارهای بانکی بودهام و جزء اولین نفراتی بودم که اولین دستگاه خودپرداز بانکی را در کشور ساختیم ولی به دلیل تحریمها نمیتوانیم استاندارهای لازم برای خودپردازهای بانکی را دریافت کنیم. دستگاه تولید شده است و به تولید داخلی بودن آن هم افتخار میکنیم ولی در انتها به مشکلات استاندارد UL برمیخوریم. در حوزه پیچیدهای مانند حوزه بانکی و به علت حساسیتهایی که نسبت به جابجایی پول مردم وجود دارد ما چگونه باید برخورد میکردیم. در حال حاضر در کشور توانایی ساخت دستگاه کارتخوان داخلی وجود دارد اما ما میتوانستیم استانداردهای لازم را کسب کنیم و به مردم اطمینان دهیم که درهنگام استفاده از این دستگاهها مشکلی کارتهای آنان را تهدید نمیکند؟ ما در اینجا با دو انتخاب روبهرو بودیم؛ اینکه تولید داخلی داشته باشیم و یا از داراییهای حساب مردم حفاظت کنیم. مجموعه ما راه دوم را انتخاب کرد و تصمیم گرفتیم در کنار تولید داخل خدشهای نیز به استانداردهای رایج در صنعت پرداخت دنیا وارد نشود. برای این موضوع گام به گام جلو رفتیم و قدم اول را تو لید SKD (مخفف كلمات: Semi Knocked Down (قطعات نيمه كامل) است) را انتخاب کردیم. ما باید به سمت جلو حرکت کنیم و در این مسیر رویکردمان کسب دانش باشد؛ نباید روی دارایی مردم ریسک کنیم تا تولیدکننده داخلی شویم. زمانی میتوانیم تولیدکننده داخلی شویم که دانش مورد نیاز را کسب کنیم و بتوانیم استاندارهای لازم را نیز به دست بیاوریم.
قدم اول ما تولید SKD هست ولی یک تیم تحقیق وتوسعه قوی داریم که این تیم متشکل از افراد تحصیل کرده و نخبه بومی است و همگی در تلاشیم تا بتوانیم به هدف نهایی که همان تولید دستگاه کارتخوان داخلی است دست پیدا کنیم.
به گفته مدیران در این کارخانه سالانه ۲۰۰ هزار دستگاه تولید میشود اما طبق گفتهها ظرفیت تولید بیشتری در این کارخانه وجود دارد. برنامههای شما برای توسعه بازار چیست؟
ما جاهایی دارای محدودیت هستیم و در حال حاضر از ظرفیتهای بازاریابی مجموعه فناپ و بانک پاسارگاد استفاده میکنیم ولی تا زمانی که حمایتهای بیشتری از ما صورت نگیرد فکر نمیکنم اتفاق خاصی بیفتد. کار تولیدی کردن در کشور بسیار مشکل است و ما با سختیهای بسیار زیادی کار را آغاز کردیم و مشکلات زیادی با گمرک و منطقه آزاد داشتیم تا بتوانیم از قوانین موجود منطقه آزاد استفاده نماییم یعنی برای به دست آوردن چیزی که قانون مدون کشور است باید میجنگیدیم تا بتوانیم از آن استفاده کنیم. ولی واقعاً قانون تمام مناطق آزاد کشور این است که کارخانهها بتوانند با تعرفه صفر درصد قطعات را وارد نمایند و هنگام ترخیص دستگاه از منطقه آزاد باید عوارض گمرکی را پرداخت کنیم. ما تا مدتها حتی از این امکان هم برخوردار نبودیم. و اجناس را از فرودگاه امام به صورت قطعی ترخیص میکردیم و به منطقه آزاد اروند انتقال میدادیم و در کارخانه تولید میکردیم. در حال حاضر هم که این اتفاق افتاده است هر مرتبه برای ترخیص بار باید با مشکلاتی مثل تعرفه نیم درصدی یا سه درصدی مواجه هستیم. در صورتی که قانون میگوید تعرفه باید صفر درصد باشد. و برای ترخیص بار تعهد دادیم که اگر این مصوبه در کمیسون تصویب نشود تفاوت نیم درصد تا سه درصد را پرداخت نماییم. در صورتی که این موضوع هیچ جای قانون اشاره نشده است.
دوستانی که انتقاد میکنند که ما در اینجا فقط مونتاژ انجام میدهیم باید توجه کنند که ما باید ابتدا به ارزشهای تعیین شده نگاه کنیم. یک زمان ممکن است هدف گذاری این باشد که کاری را از صفر تاصد خودمان انجام دهیم یک زمان هدف گذاری این است که ما بیست درصد یک کار تولیدی را انجام دهیم ولی همین بیست درصد منجر به ایجاد اشتغال برای ۵۰ نفر شود. به جای اینکه ۵۰ کارگر چینی مشغول به کار شوند شما در یک منطقه محروم برای ۵۰ ایرانی شغل ایجاد میکنید. به نظر من هر مجموعهای برای همین تعداد هم ایجاد کارآفرینی کند بسیار خوب است و ما با همین دیدگاه یک بخش از کار مجموعه فناپ را بومی سازی کردیم.
در حال حاضر مشغول مذاکره با شرکت کسلز هستیم تا این دانش را به داخل کشورمان منتقل کنیم و این نقطه شروعی است برای رسیدن به اهداف والاتر.
چگونه قرار است این دانش به داخل کشور منتقل شود و اینکه صرفاً این وظیفه برعهده بخش تحقیق و توسعه کارخانه فناپ پرداخت خواهد بود؟
این اتفاق صرفاً توسط بخش تحقیق و توسعه نمیافتد و نیاز هست که ما با سایر مجموعههای دانش بنیان دیگر که در کشور فعالیت میکنند همکاری کنیم. در حال حاضر برای بحث طراحی محصولات دیگر که در نماایشگاه تراکنش رونمایی میکنیم از ظرفیت و پتانسیل سایر شرکتهای دانش بنیان نیز استفاده کردیم.
تقاضای بازار برای دستگاههای کارتخوان به چه صورت است؟
در حوزه کارتخوان بانکی سالیانه حدود یک میلیون تقاضا در بازار وجود دارد اما نمیتوان گفت در سالهای آتی هم به همین صورت باقی خواهد ماند. در کنار این موضوع به این نکته نیز توجه کند که خیلی از کارتخوان های بانکی که در اصناف وجوددارد قدیمی شدهاند و بعضی هم حتی استانداردهای مورد نیاز بانکی را ندارند و نیاز به تعویض دارند. در خصوص تقاضای بازار دو بحث مطرح میشود: یکی فرصتهای آتی که وجود دارد و دیگری هم بحث تغییراتی است که در سیستم باید اتفاق بیفتد که ما در مجموعه فناپ پرداخت سعی میکنیم از هردو فرصت استفاده کنیم.
هزینههای تولید کارتخوان داخلی در مقایسه با کارتخوان خارجی چگونه است؟
ما اگر قیمت رقابتی ندهیم نمیتوانیم در بازار حضور داشته باشیم پس ما باید یک مزیت رقابتی برای خودمان ایجاد کنیم که بارزترین مزیت رقابتی ما بحث قیمت است و فکر میکنم تا به حال این مزیت را داشتیم که توانستیم یک سال ونیم در بازار حضور داشته باشیم.
تنوع محصولات کارتخوانهای تولید شده در کارخانه فناپ پرداخت چگونه است؟
ما ابتدا با دستگاههای رومیزی شروع کردیم ولی با توجه به بازخوردهایی که از بازار گرفتیم دستگاههای کارتخوان رومیزی را با شرکت کسلز طراحی مشترک کردیم که منجر به تولید یک محصول جدید از خط تولید ما شد که باتوجه به بازخوردهای بازار صفحه کلید این دستگاهها را تغیر دادیم.
چند درصد میزان خرابی در دستگاههای فروخته شده گزارش شده است؟
میزان خرابی این دستگاهها بسیار پایین بوده و حتی به درصد هم نمیرسد. طبق آخرین آمار تاکنون حدود ۱۰۰ هزار عدد از دستگاههای تولیدی کارخانه فناپ پرداخت را به بازار عرضه کردهایم که تا این لحظه از این تعداد ۱۳۰ دستگاه خراب بوده که آن هم ناشی از شکستگی بوده است.
چرا منطقه آزاد اروند را برای تأسیس این کارخانه انتخاب کردید؟
فناپ در جهت ایفای مسئولیتهای اجتماعی و ایجاد اشتغال در مناطق محروم این منطقه را انتخاب کرد. دلیل دیگر هم خرمشهری بودن آقای جوانمردی و تعهد ایشان به این منطقه است.
آخرین روز از اولین ماهِ پاییز به بازدید از کارخانهای دعوت شدیم که حدود یک سال پیش اسم آن را شنیدیم و از آن پس هر چند مدت یکبار خبری از آن به گوشمان میرسید، اخباری مبنی بر تولید کارتخوان در منطقه آزاد اروند.
اما واژه «تولید» آن هم محصول کارتخوان و آن هم با همکاری یک شرکت تایوانی مقداری بحثبرانگیز بود و هربار نظرات متفاوتی در این خصوص برای رسانه ما ارسال میشد.
تصمیم مدیران این کارخانه برای بازدید خبرنگاران از خط تولید یا مونتاژ دستگاه کارتخوان تصمیمی حرفهای بود که میتوان گفت بسیاری از ابهامات ما و مخاطبانمان در مورد کارخانه تولید دستگاه کارتخوان را شفاف کرد و کنجکاویهای ما با سرک کشیدن به تمام بخشهای این کارخانه و پرسش از مدیران آن تا حد زیادی ارضا شد.
با ورود به شهر آبادان و گذر از پل قدیمی خرمشهر به منطقه آزاد اروند رسیدیم، طی کردن همین فاصله از فرودگاه آبادان تا رسیدن به محل کارخانه کافی بود تا شنیدههایم در مورد این دو شهر را از نزدیک ببینم و غمگین به شم برای آبادانی که دیگر «آباد» نیست و خرمشهری که چندان «خرم» نیست!
داخل کارخانه فضایی روشن، پرنور و سقفی بلند دارد که با رنگهای سفید و نارنجی فناپی تزئین شده و پرسنل با روپوشهایی تمیز به رنگ آبی مشغول به کار هستند.
به گفته علوی، مدیر کارخانه تولید کارتخوان فناپ پرداخت هماکنون ۶۰ نفر از افراد بومی منطقه در این کارخانه مشغول به کار هستند و روزانه ۸۰۰ دستگاه در این کارخانه تولید میشود که درواقع ظرفیت تولید سالانه آن ۲۰۰ هزار دستگاه است.
فرآیند تولید کارخانه از سه بخش پیش تولید، تولید و در نهایت تست و بسته بندی تشکیل شده است. در مرحله پیش تولید دستگاهها به صورت قطعات هستند و بعد از اینکه قطعات در این مرحله آماده شد وارد خط تولید میشود.
علوی در جریان بازدید خبرنگاران از کارخانه فناپپرداخت گفت: «یکی از مهمترین نکاتی که در دستگاههای ما وجود دارد رعایت استانداردهای pci و emv است. دستگاههای تولید شده دراین خط تولید همگی غیرقابل نفوذ هستند و چنانچه نفوذی در دستگاه اتفاق بیفتد دستگاه آلارم میدهد و از فرآیند انجام تراکنش خارج میشود.»
بعد از اینکه قطعات سرهم شد، دستگاهها برای مرحله تست آماده میشوند. در خط تولید تمام استانداردهای روز دنیا از مراقبتهای خط تولید تا مراقبتهای الکترونیکی به طور کامل لحاظ شده و منطبق با استانداردهای روز دنیا است. پس از آنکه فیزیک دستگاهها کامل شد دستگاهها برای نصب برنامه یا Programing به مرحله بعدی وارد میشوند و بعد از آن به مرحله تست وارد میشوند.
در مرحله پایای نیز تمام ماژولهای دستگاه توسط اپراتور تست میشود و هر مرحله از تست که با موفقیت به اتمام برسد رنگ آن ماژول در صفحه مانیتور سبز و اگر تست موفق نباشد رنگ آن قرمز میشود. دستگاههایی که این مرحله را با موفقیت پشت سر گذارند به مرحله تست اتوماتیک وارد میشوند و اگر دستگاهی معیوب باشد وارد سبدهای قرمز رنگی شده و از آنجا به واحد تعمیرات فرستاده میشود. اگر مشکل دستگاهها حل شود مجدد به خط تولید بازمیگردد و اگر مشکل حل نشود از خط تولید خارج میشود.
در انتهای سالن خط تولید آزمایشگاهی وجود دارد که تمامی دستگاهها بعد از تست دستی که توسط اپراتور انجام میشد وارد مرحله انجام تست بار و تست اتوماتیک میشدند و مجدداً تمام ماژولهای دستگاه به مدت دو ساعت به صورت خودکار مورد تست قرار میگرفت. یکی از ویژگیهای تست تحت بار این است که دستگاهها را در شرایط میدانی تست میکنند و این همان شرایطی است که شما نزد پذیرندگان میبینید. در واقع این دستگاه شرایط نزد پذیرنده را شبیه سازی میکند. بعد از اتمام تست دستگاهها گزارشهای آن در صفحه مانیتور قابل مشاهده بود و دستگاههایی که تست را با موفقیت پشت سر گذاشته بودند به رنگ سبز درمیآمدند. رنگ بنفش نشان از این داشت که دستگاهها همچنان تحت آزمایش هستند و رنگ قرمز نیز نشان میداد که تست دستگاهها موفقیتآمیز نبوده است.
کارتخوانهای سربلند از گذراندن موفقیتآمیز تست به مراحل بسته بندی و ارسال برای مشتری میرسیدند و از آنجا نیز به صورت مستقیم برای نمایندگیهای شرکتهای PSP در سراسر کشور ارسال میشوند تا هزینههای حمل و نقل و انبارداری و توزیع محصول در سراسر کشور کاهش پیدا کند.
علوی گفت: از ۶۰ نفر پرسنل کارخانه فناپپرداخت، در حال حاضر ۵۰ نفر از آنها در خط تولید مشغول به کار هستند و چند تیم هم از جمله تیم تعمیرات، تیم تحقیق و توسعه و تیم انبارداری نیز در کنار خط تولید وظایف خاص خود را انجام میدهند.
وی افزود: با توجه به ظرفیت موجود که سالانه ۲۰۰ هزار دستگاه است هماکنون ۵۰ نفر درگیر تولید هستند که در صورت افزایش ظرفیت تولید این تعداد به ۱۰۰ نفر خواهد رسید.
با اتمام بازدید از کارخانه و مراحل مونتاژ کارتخوانها شاهین جوانمردی، معاون تولید سخت افزار شرکت فناپ پرداخت در نشستی به پرسشهای خبرنگاران پاسخ داد که در ادامه میخوانید.
عدهای می گویند شما در اینجا فقط مونتاژ میکنید و حتی یک پیچ هم تولید نمیکنید؟ نظرتان در این خصوص چیست؟
به نظرم باید مسیر را در کشور مشخص کنیم که میخواهیم به کدام سمت برویم. آیا دانش فنی کارخانه بانکی در کشور موجود است؟ آیا استانداردهای مورد نیاز پرداخت را روی محصولاتمان داریم؟ به جرأت میتوان گفت مواردی که در بالا ذکر کردم هیچ کدام در کشور موجود نبوده است. من از سال ۱۳۸۲ درگیر پروژههای تولید ابزار و سخت افزارهای بانکی بودهام و جزء اولین نفراتی بودم که اولین دستگاه خودپرداز بانکی را در کشور ساختیم ولی به دلیل تحریمها نمیتوانیم استاندارهای لازم برای خودپردازهای بانکی را دریافت کنیم. دستگاه تولید شده است و به تولید داخلی بودن آن هم افتخار میکنیم ولی در انتها به مشکلات استاندارد UL برمیخوریم. در حوزه پیچیدهای مانند حوزه بانکی و به علت حساسیتهایی که نسبت به جابجایی پول مردم وجود دارد ما چگونه باید برخورد میکردیم. در حال حاضر در کشور توانایی ساخت دستگاه کارتخوان داخلی وجود دارد اما ما میتوانستیم استانداردهای لازم را کسب کنیم و به مردم اطمینان دهیم که درهنگام استفاده از این دستگاهها مشکلی کارتهای آنان را تهدید نمیکند؟ ما در اینجا با دو انتخاب روبهرو بودیم؛ اینکه تولید داخلی داشته باشیم و یا از داراییهای حساب مردم حفاظت کنیم. مجموعه ما راه دوم را انتخاب کرد و تصمیم گرفتیم در کنار تولید داخل خدشهای نیز به استانداردهای رایج در صنعت پرداخت دنیا وارد نشود. برای این موضوع گام به گام جلو رفتیم و قدم اول را تو لید SKD (مخفف كلمات: Semi Knocked Down (قطعات نيمه كامل) است) را انتخاب کردیم. ما باید به سمت جلو حرکت کنیم و در این مسیر رویکردمان کسب دانش باشد؛ نباید روی دارایی مردم ریسک کنیم تا تولیدکننده داخلی شویم. زمانی میتوانیم تولیدکننده داخلی شویم که دانش مورد نیاز را کسب کنیم و بتوانیم استاندارهای لازم را نیز به دست بیاوریم.
قدم اول ما تولید SKD هست ولی یک تیم تحقیق وتوسعه قوی داریم که این تیم متشکل از افراد تحصیل کرده و نخبه بومی است و همگی در تلاشیم تا بتوانیم به هدف نهایی که همان تولید دستگاه کارتخوان داخلی است دست پیدا کنیم.
به گفته مدیران در این کارخانه سالانه ۲۰۰ هزار دستگاه تولید میشود اما طبق گفتهها ظرفیت تولید بیشتری در این کارخانه وجود دارد. برنامههای شما برای توسعه بازار چیست؟
ما جاهایی دارای محدودیت هستیم و در حال حاضر از ظرفیتهای بازاریابی مجموعه فناپ و بانک پاسارگاد استفاده میکنیم ولی تا زمانی که حمایتهای بیشتری از ما صورت نگیرد فکر نمیکنم اتفاق خاصی بیفتد. کار تولیدی کردن در کشور بسیار مشکل است و ما با سختیهای بسیار زیادی کار را آغاز کردیم و مشکلات زیادی با گمرک و منطقه آزاد داشتیم تا بتوانیم از قوانین موجود منطقه آزاد استفاده نماییم یعنی برای به دست آوردن چیزی که قانون مدون کشور است باید میجنگیدیم تا بتوانیم از آن استفاده کنیم. ولی واقعاً قانون تمام مناطق آزاد کشور این است که کارخانهها بتوانند با تعرفه صفر درصد قطعات را وارد نمایند و هنگام ترخیص دستگاه از منطقه آزاد باید عوارض گمرکی را پرداخت کنیم. ما تا مدتها حتی از این امکان هم برخوردار نبودیم. و اجناس را از فرودگاه امام به صورت قطعی ترخیص میکردیم و به منطقه آزاد اروند انتقال میدادیم و در کارخانه تولید میکردیم. در حال حاضر هم که این اتفاق افتاده است هر مرتبه برای ترخیص بار باید با مشکلاتی مثل تعرفه نیم درصدی یا سه درصدی مواجه هستیم. در صورتی که قانون میگوید تعرفه باید صفر درصد باشد. و برای ترخیص بار تعهد دادیم که اگر این مصوبه در کمیسون تصویب نشود تفاوت نیم درصد تا سه درصد را پرداخت نماییم. در صورتی که این موضوع هیچ جای قانون اشاره نشده است.
دوستانی که انتقاد میکنند که ما در اینجا فقط مونتاژ انجام میدهیم باید توجه کنند که ما باید ابتدا به ارزشهای تعیین شده نگاه کنیم. یک زمان ممکن است هدف گذاری این باشد که کاری را از صفر تاصد خودمان انجام دهیم یک زمان هدف گذاری این است که ما بیست درصد یک کار تولیدی را انجام دهیم ولی همین بیست درصد منجر به ایجاد اشتغال برای ۵۰ نفر شود. به جای اینکه ۵۰ کارگر چینی مشغول به کار شوند شما در یک منطقه محروم برای ۵۰ ایرانی شغل ایجاد میکنید. به نظر من هر مجموعهای برای همین تعداد هم ایجاد کارآفرینی کند بسیار خوب است و ما با همین دیدگاه یک بخش از کار مجموعه فناپ را بومی سازی کردیم.
در حال حاضر مشغول مذاکره با شرکت کسلز هستیم تا این دانش را به داخل کشورمان منتقل کنیم و این نقطه شروعی است برای رسیدن به اهداف والاتر.
چگونه قرار است این دانش به داخل کشور منتقل شود و اینکه صرفاً این وظیفه برعهده بخش تحقیق و توسعه کارخانه فناپ پرداخت خواهد بود؟
این اتفاق صرفاً توسط بخش تحقیق و توسعه نمیافتد و نیاز هست که ما با سایر مجموعههای دانش بنیان دیگر که در کشور فعالیت میکنند همکاری کنیم. در حال حاضر برای بحث طراحی محصولات دیگر که در نماایشگاه تراکنش رونمایی میکنیم از ظرفیت و پتانسیل سایر شرکتهای دانش بنیان نیز استفاده کردیم.
تقاضای بازار برای دستگاههای کارتخوان به چه صورت است؟
در حوزه کارتخوان بانکی سالیانه حدود یک میلیون تقاضا در بازار وجود دارد اما نمیتوان گفت در سالهای آتی هم به همین صورت باقی خواهد ماند. در کنار این موضوع به این نکته نیز توجه کند که خیلی از کارتخوان های بانکی که در اصناف وجوددارد قدیمی شدهاند و بعضی هم حتی استانداردهای مورد نیاز بانکی را ندارند و نیاز به تعویض دارند. در خصوص تقاضای بازار دو بحث مطرح میشود: یکی فرصتهای آتی که وجود دارد و دیگری هم بحث تغییراتی است که در سیستم باید اتفاق بیفتد که ما در مجموعه فناپ پرداخت سعی میکنیم از هردو فرصت استفاده کنیم.
هزینههای تولید کارتخوان داخلی در مقایسه با کارتخوان خارجی چگونه است؟
ما اگر قیمت رقابتی ندهیم نمیتوانیم در بازار حضور داشته باشیم پس ما باید یک مزیت رقابتی برای خودمان ایجاد کنیم که بارزترین مزیت رقابتی ما بحث قیمت است و فکر میکنم تا به حال این مزیت را داشتیم که توانستیم یک سال ونیم در بازار حضور داشته باشیم.
تنوع محصولات کارتخوانهای تولید شده در کارخانه فناپ پرداخت چگونه است؟
ما ابتدا با دستگاههای رومیزی شروع کردیم ولی با توجه به بازخوردهایی که از بازار گرفتیم دستگاههای کارتخوان رومیزی را با شرکت کسلز طراحی مشترک کردیم که منجر به تولید یک محصول جدید از خط تولید ما شد که باتوجه به بازخوردهای بازار صفحه کلید این دستگاهها را تغیر دادیم.
چند درصد میزان خرابی در دستگاههای فروخته شده گزارش شده است؟
میزان خرابی این دستگاهها بسیار پایین بوده و حتی به درصد هم نمیرسد. طبق آخرین آمار تاکنون حدود ۱۰۰ هزار عدد از دستگاههای تولیدی کارخانه فناپ پرداخت را به بازار عرضه کردهایم که تا این لحظه از این تعداد ۱۳۰ دستگاه خراب بوده که آن هم ناشی از شکستگی بوده است.
چرا منطقه آزاد اروند را برای تأسیس این کارخانه انتخاب کردید؟
فناپ در جهت ایفای مسئولیتهای اجتماعی و ایجاد اشتغال در مناطق محروم این منطقه را انتخاب کرد. دلیل دیگر هم خرمشهری بودن آقای جوانمردی و تعهد ایشان به این منطقه است.