توسعه مناطقی چون چابهار که بالقوه پتانسیل توسعه را دارند اما هنوز به این مهم نایل نشدند، اتفاقی بسیار خوب است. به همین جهت باید موانع رشد این منطقه برطرف شود و آن چیزی که بیش از همه در این منطقه مانع توسعه شده، نبود جاده و ریل کافی برای حمل و نقل کالا است. بندری می‌تواند ترانزیتی باشد که توانایی حمل و نقل سریع را داشته باشد اما راه‌های شهر چابهار به هیچ عنوان از حداقل استانداردها برای توسعه برخوردار نیست و به همین دلیل ضمن توسعه این منطقه باید به راه‌های این مسیر نیز توجه جدی داشت.
تکمیل کریدور شمال به جنوب، جزو پروژه‌هایی است که تکمیل هرچه سریع‌تر آن می‌تواند به بهبود وضعیت اقتصادی کشور و همچنین بهتر شدن وضعیت زندگی هموطنان ایرانی در آن منطقه یاری رساند. توسعه این کریدور می‌تواند با افزایش درآمدهای ترانزیتی کشور، آسودگی بیشتری در بخش درآمدها به همراه آورد. علاوه بر این تقویت این حوزه می‌تواند رابطه ایران را با کشورهای دیگر از جمله کشورهای آسیای میانه بهبود بخشد. از سوی دیگر مشکل اصلی مناطق شرقی ایران نبود شغل و درآمد کافی است. بسیاری از اتفاقات غیرقانونی که در این منطقه می‌افتد ناشی از این است که شهروندان این مناطق شغل مناسبی ندارند و متعاقب آن نمی‌توانند هزینه‌های معیشتی خویش را تامین کنند، درنتیجه چاره‌ای ندارند جز آنکه دست به کارهای دیگری بزنند. برای جلوگیری از این اتفاقات باید اشتغال دایم و مستمر را افزایش داد. این مهم موجب افزایش امنیت مرزهای شرقی کشور نیز می‌شود و با کاهش هزینه‌های نظامی- امنیتی در این منطقه، منابع بسیاری را می‌تواند به سمت مسائل رفاهی سوق دهد. چنانچه بندر چابهار و در واقع کریدور شمال- جنوب شکل گیرد قطعا اقتصاد منطقه نیز رشد می‌کند و همین امر می‌تواند مشکلات مردم این مناطق را کاهش دهد. درنتیجه توسعه این بخش یک نیاز ملی است.
در شهر چابهار یک بندر به نام شهید بهشتی وجود دارد که البته در گذشته راه‌اندازی شده و آنچه این روزها در این بندر در حال رخ دادن است، طرح توسعه این بندر است. در حال حاضر بندر شهید بهشتی هشت و نیم میلیون تن ظرفیت ترانزیت کالا دارد که امکان رشد این ظرفیت تا هشت و نیم میلیون تن نیز وجود دارد. با این همه بندر چابهار تا تبدیل شدن به یک هاب منطقه‌ای و یک بندر ترانزیتی واقعی فاصله دارد. مشکل اصلی این منطقه، نبود راه‌های جاده‌ای و ریلی کافی است.؛ این بندر زمانی می‌تواند تبدیل به یک قطب جدی شود که حمل بار و ارسال آن تا دورترین مرزهای ایران به سهولت ممکن شود. متاسفانه در حال حاضر چابهار از داشتن جاده‌های استاندارد بی‌بهره است و حتی راه این شهر تا مرکز استان (زاهدان) نیز چندان راه مناسبی نیست. همچنین حمل و نقل ریلی در این منطقه نیز هنوز با نیازهای واقعی این بندر فاصله دارد؛ حال آنکه باید راه‌های مناسب برای ارسال کالا به مرزهایی چون سرخس در شمال شرق ایران وجود داشته باشد. این اتفاق هنوز نیفتاده و به همین دلیل باید به مسوولان خاطرنشان کرد که ضمن توسعه بنادر این شهر به توسعه راه‌ها نیز بپردازند. به واقع چابهار پتانسیل‌های بالقوه فراوانی دارد که با تامین زیرساخت‌ها به سرعت می‌تواند به منطقه‌ای توسعه‌یافته در کشور تبدیل شود.
**مسعود دانشمند- عضو اتاق بازرگانی
توسعه مناطقی چون چابهار که بالقوه پتانسیل توسعه را دارند اما هنوز به این مهم نایل نشدند، اتفاقی بسیار خوب است. به همین جهت باید موانع رشد این منطقه برطرف شود و آن چیزی که بیش از همه در این منطقه مانع توسعه شده، نبود جاده و ریل کافی برای حمل و نقل کالا است. بندری می‌تواند ترانزیتی باشد که توانایی حمل و نقل سریع را داشته باشد اما راه‌های شهر چابهار به هیچ عنوان از حداقل استانداردها برای توسعه برخوردار نیست و به همین دلیل ضمن توسعه این منطقه باید به راه‌های این مسیر نیز توجه جدی داشت.
تکمیل کریدور شمال به جنوب، جزو پروژه‌هایی است که تکمیل هرچه سریع‌تر آن می‌تواند به بهبود وضعیت اقتصادی کشور و همچنین بهتر شدن وضعیت زندگی هموطنان ایرانی در آن منطقه یاری رساند. توسعه این کریدور می‌تواند با افزایش درآمدهای ترانزیتی کشور، آسودگی بیشتری در بخش درآمدها به همراه آورد. علاوه بر این تقویت این حوزه می‌تواند رابطه ایران را با کشورهای دیگر از جمله کشورهای آسیای میانه بهبود بخشد. از سوی دیگر مشکل اصلی مناطق شرقی ایران نبود شغل و درآمد کافی است. بسیاری از اتفاقات غیرقانونی که در این منطقه می‌افتد ناشی از این است که شهروندان این مناطق شغل مناسبی ندارند و متعاقب آن نمی‌توانند هزینه‌های معیشتی خویش را تامین کنند، درنتیجه چاره‌ای ندارند جز آنکه دست به کارهای دیگری بزنند. برای جلوگیری از این اتفاقات باید اشتغال دایم و مستمر را افزایش داد. این مهم موجب افزایش امنیت مرزهای شرقی کشور نیز می‌شود و با کاهش هزینه‌های نظامی- امنیتی در این منطقه، منابع بسیاری را می‌تواند به سمت مسائل رفاهی سوق دهد. چنانچه بندر چابهار و در واقع کریدور شمال- جنوب شکل گیرد قطعا اقتصاد منطقه نیز رشد می‌کند و همین امر می‌تواند مشکلات مردم این مناطق را کاهش دهد. درنتیجه توسعه این بخش یک نیاز ملی است.
در شهر چابهار یک بندر به نام شهید بهشتی وجود دارد که البته در گذشته راه‌اندازی شده و آنچه این روزها در این بندر در حال رخ دادن است، طرح توسعه این بندر است. در حال حاضر بندر شهید بهشتی هشت و نیم میلیون تن ظرفیت ترانزیت کالا دارد که امکان رشد این ظرفیت تا هشت و نیم میلیون تن نیز وجود دارد. با این همه بندر چابهار تا تبدیل شدن به یک هاب منطقه‌ای و یک بندر ترانزیتی واقعی فاصله دارد. مشکل اصلی این منطقه، نبود راه‌های جاده‌ای و ریلی کافی است.؛ این بندر زمانی می‌تواند تبدیل به یک قطب جدی شود که حمل بار و ارسال آن تا دورترین مرزهای ایران به سهولت ممکن شود. متاسفانه در حال حاضر چابهار از داشتن جاده‌های استاندارد بی‌بهره است و حتی راه این شهر تا مرکز استان (زاهدان) نیز چندان راه مناسبی نیست. همچنین حمل و نقل ریلی در این منطقه نیز هنوز با نیازهای واقعی این بندر فاصله دارد؛ حال آنکه باید راه‌های مناسب برای ارسال کالا به مرزهایی چون سرخس در شمال شرق ایران وجود داشته باشد. این اتفاق هنوز نیفتاده و به همین دلیل باید به مسوولان خاطرنشان کرد که ضمن توسعه بنادر این شهر به توسعه راه‌ها نیز بپردازند. به واقع چابهار پتانسیل‌های بالقوه فراوانی دارد که با تامین زیرساخت‌ها به سرعت می‌تواند به منطقه‌ای توسعه‌یافته در کشور تبدیل شود.
**مسعود دانشمند- عضو اتاق بازرگانی